19. HAÇLI SEFERİ Sürü sürü melun akbabalar Ümmeti boğmak için Yüzen kalelerle geldiler,  Çanakkale diye bilinen cografyaya. Sene 1915 aylardan mart Şehadet kokusu var havada, Anakuzularına kıymak için Boğaza giriyordu demir perde, Kibir tavan yapmış varmış arşı alaya. Gurur, titreştirir dağları Tarihte hep böyle yaptı gücü bulunca Heyhat , insan denen zavallı. Rabbim bir daha göstermesin öyle birgün O gün ölüm kusuyordu demir perde bir avuç karanın üstüne üstüne. ÇANAKKALE mahşerinde Parçalanıyor bedenler inince bombalar Melekler iniyor menzile; kat kat Namazlar kılınmış cihad niyeti ile Bekleşiyor yiğitler girsin gemiler menzile diye. Bir gece önceden Allah ın yardımı: NUSRAT Dizmisti mayınları baba şefkatiyle Takılıp duşsün, tökezlesin, geçemesin Zaten ne olduğunu anlayamadı demir perde. Birde unutmadan söylemek isterim Adını saygı ile anarım çok kahramanın adını Lakin biri var ki tamda ogün Veda ederken çağlayan sularda Elveda diyordu sanki havranlı seyid Onbaşı ya